Nazaret – Miasto dzieciństwa Jezusa

Dziś to jedno z największych miast w Galilei Dolnej oraz największe arabskie miasto w Izraelu, ale za czasów Chrystusa była to mała, nic nie znacząca wioska licząca ok 500 mieszkańców. Swoją sławę zawdzięcza miejscu zamieszkania Świętej Rodziny oraz Zwiastowaniu Najświętszej Marii Panny.

Dziś Nazaret podzielony jest na część dolną – arabską (ok. 70 tys. mieszkańców) oraz górną – żydowską (ok 40 tys. mieszkańców.). W części dolnej – na Starym Mieście znajduje się największa bazylika w Ziemi Świętej – Bazylika Zwiastowania. Stoi ona nad Grotą Zwiastowania czyli grotą, gdzie Maryja przebywała w momencie kiedy Archanioł Gabriel obwieścił Jej nowinę, że zostanie Matką Pana. W tamtych czasach budowano na skałach aby zaoszczędzić ziemi pod uprawę. Groty służyły za kuchnie, spiżarnie oraz pomieszczenie dla zwierząt. Do groty dobudowywano budynek z kamienia, chyba, że ktoś był bardzo biedny to mieszkał razem z trzodą w grocie.

Legenda głosi, że dom Świętej Rodziny został przeniesiony przez rodzinę Angels (Aniołów) do Loreto, żeby zapobiec jego zniszczeniu przez Arabów. W miejscu tym pierwszy kościół powstał w IV w. za sprawą Józefa z Tyberiady, bogatego Żyda, który przeszedł na chrześcijaństwo. Został on zburzony w VII w. przez Arabów. W XII w. Krzyżowcy wznieśli tutaj katedrę, która została zburzona przez Mameluków kilkadziesiąt lat później.

W XVII w. Franciszkanie dostali pozwolenie aby osiedlić się nad grotą a kilkadziesiąt lat później nawet na zbudowanie kościoła. Mieli na to jednak tylko 7 miesięcy, więc tak naprędce zbudowany kościół niezbyt podobał się tutejszym wiernym. Rozebrano go więc w 1954 r. a obecny powstał w 1969 r. za sprawą projektu Giovanio Muzzio.

Bazylika jest dwupiętrowa – na dole Grota Zwiastowania, na górze kościół parafialny. Całość wykończona w bardzo surowym stylu, tak aby podkreślić prostotę i świętość Maryi. Bazylikę otaczają krużganki, w których można podziwiać mozaiki przedstawiające Matkę Bożą tak jak widzą Ją różne narody.

200 metrów dalej, w tym samym kompleksie Klasztoru Franciszkańskiego, znajduje się kościół św. Józefa zwany też kościołem Żywiciela. Kościół stoi na ruinach domu i warsztatu Józefa. Powstał w 1914 r. W środku możemy obejrzeć sceny z życia Świętej Rodziny oraz małego Jezusa. Przed kościołem można też podziwiać ogromny fikus a także pomnik św. Józefa.

Niedaleko bazyliki znajduje się jeszcze kościół – synagoga – kościół, który stoi w miejscu, gdzie była synagoga do której przychodził modlić się Jezus. Można go znaleźć przechodząc przez arabski shuk.

Idąc dalej w górę Nazaretu dojdziemy do studni z I w. do której chodziła po wodę Maryja z małym Jezusem. Ponieważ Prawosławni wierzą, że Zwiastowanie miało miejsce przy studni, właśnie tam znajduje się Cerkiew Archanioła Gabriela.

Nazaret jest też dobrą bazą wypadową do Kany, na G. Tabor i innych atrakcji Galilei Dolnej. Jest tu sporo hoteli a 3 razy w tygodniu, w Bazylice Zwiastowania odbywają się wieczorne, międzynarodowe nabożeństwa. Nazwa Nazaret prawdopodobnie pochodzi od hebrajskiego słowa „necer”, czyli kwiat, pąk i właśnie w takim pąkiem jest Bazylika Zwiastowania, która stoi w środku doliny otoczonej skałami.
Łk, 1, 26-38

„W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, ».

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida.

Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem.

Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną.

Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej anioł.”